Basisschool De Toermalijn, Zeewolde
Winnaar van de schoolronde van De Nationale Voorleeswedstrijd

Tekst en foto: Marije Ravelli

‘Ik ben een enthousiaste grappenmaker. Ik kan altijd wel met jongens en meisjes omgaan. Ik game best wel vaak, maar buitenspelen kan ik ook prima. Op dit moment is het mijn droom om een keer naar Zweinstein te gaan, in Londen. Dat is de tovenaarsschool waarover je leest in de Harry Potter-boeken. Dat is de plek waar de film is opgenomen, die wil ik bezoeken.’

Fantasie

‘De kracht van verhalen is de fantasie. Het begin is voor mij het saaiste stuk. De kern is het leukste. En bij het einde denk ik altijd, oh man, kan het niet langer? Dat heb ik wel bij de meeste boeken.’

Poppenkast

‘Verhaaltjes schrijven vond ik altijd al leuk. Dat doe ik nog steeds. Ik heb laatst nog een poppenkast gehouden. Het was voor een speciale opdracht van school, daarvoor moest ik met Gwen, een meisje uit mijn klas, een heel verhaal uittypen. Het ging over Mo en Jade, zij wonen in de jungle. Ze moeten een man en zijn machine tegenhouden, omdat hij een weg bouwt in het amazone-oerwoud.’

Avonturen beleven

‘Ik zei altijd dat ik niet van dikke boeken houd, maar ik lees nu wel Harry Potter, alleen deel vijf De Orde van de Feniks, dat waren meer dan zeshonderd bladzijdes en die wil ik liever niet nog een keertje lezen. Dat was een beetje te veel. In Harry Potter heb je geen plaatjes. Soms vind ik dat wel jammer, want in de film komen niet alle stukken voor die in het boek stonden, en dan heb ik ook geen idee hoe het er nou eigenlijk uitziet. Soms beeld ik me in dat ik Harry Potter ben, dan gaat het wel leven, want dan beleef ik alle avonturen in het boek zelf.’

Vanuit je hart voorlezen

‘Ik ben er wel trots op dat is schoolkampioen ben van De Nationale Voorleeswedstrijd. In het begin was ik echt bang, maar toen ik aan het voorlezen was toen werd dat er helemaal uitgegooid door de letters. Ik bedoel… Als je eenmaal verdwijnt in het verhaal en als de hoofdpersoon gaat voorlezen dan kan je genieten en dan ben je niet meer bang. Daarom is mijn tip: vanuit je hart voorlezen.’